การวินิจฉัย โรคไอกรน

[MhooDang]

 โรค ไอกรน เป็น โรคติดเชื้อ  ที่  ระบาดในเด็กอายุน้อย แต่ก็สามารถ  แพร่กระจายสู่ผู้ใหญ่ ได้เช่นกัน เชื้อที่เป็นสาเหตุ  คือ  แบคทีเรียชื่อ Bordetella pertussis  ซึ่ง  ติดต่อผ่านการไอหรือจาม



 ลักษณะอาการของโรค  ไอกรน มักเริ่มต้นด้วย  อาการเบื้องต้นที่คล้ายไข้หวัดธรรมดา เช่น น้ำมูกไหล  แต่ จะรุนแรงขึ้นในระยะต่อมา  โดย ผู้ป่วยจะมีอาการไอเป็นชุด  และ มีเสียง "Whooping"  หลังจากการไอ  หากไม่ได้รับการรักษา  อาจ  ส่งผลให้เกิดอันตรายต่อชีวิต เช่น ปอดอักเสบ



 วิธีตรวจหา  โรคไอกรน  มัก  ใช้การตรวจร่างกายและประวัติผู้ป่วย  และ  การเพาะเชื้อแบคทีเรีย จาก  ตัวอย่างจากทางเดินหายใจ การรักษาไอกรน   การให้ยาเช่น Azithromycin หรือ Erythromycin เพื่อ ลดการแพร่กระจายของเชื้อ  และ การดูแลแบบประคับประคอง



การป้องกันไอกรน  ทำได้โดยการฉีดวัคซีน  ซึ่ง  ลดความเสี่ยงได้สูง  วัคซีน  ถูกกำหนดให้ฉีดในช่วงอายุที่เหมาะสม  เช่น อายุ 2 เดือน, 4 เดือน, 6 เดือน  นอกจากนี้  การรักษาสุขอนามัย   ลดการแพร่กระจายเชื้อได้



 การติดเชื้อไอกรน  อาจดูเหมือนไม่อันตราย  แต่  เสี่ยงต่อชีวิตในกรณีรุนแรง โดยเฉพาะใน  กลุ่มเสี่ยงที่อายุน้อย  ดังนั้น การป้องกันด้วยวัคซีน  จึงเป็นสิ่งสำคัญ