วิธีอยู่กับตัวเอง อ่านแล้วดีเลิศๆ

[Cindy700]

หลักของการใช้ชีวิต ในชีวิตของผู้คน ที่มีความสุชได้ ลำดับแรกเราจะต้องสร้างฐานราก ของการมีสุขภาพ

ที่ดีไว้ก่อนบางทีอาจเรียกได้ว่า เมื่อสุขภาพร่ า งกายของพวกเรานั้น แข็งแรงอารมณ์ย่อมสดใส ทำให้พวกเรามองโลกในแง่ดี


การที่สุขภาพดี จะก่อให้เรามีพละ กำลังทำอะไร ก็ได้หลายอย่ าง ในสิ่งที่เราอยากทำ


ค่ะเราจำต้องรู้จักที่จะรักตัวเอง อยู่ตามลำพังใหเ้มีความสุข เนื่องจากว่าถ้าเกิดวันใดวันหนึ่ง

ที่คนข้างไม่ได้เอาใจใส่ คุณเหมือนเดิม ไม่ต้องการที่จะอยากที่จะเดินร่วมทางกับคุณ

ไม่ต้องเศร้าใจไปเพราะเหตุว่าต่างข้างต่างเลือกฟุตบาทเป็นของตนเองกันทั้งหมด ชีวิตของมนุษย์แตกต่างกัน

ไม่มีผู้ใดที่จะสามารถเดินข้างเคียงคุณ ไปสุดปลายทาง อย่ าให้คนนึงแปลงเป็นทั้งสิ้นของชีวิตคุณความซาบซึ้ง

ที่มีชดเชยความผูกพันมิได้ ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนเป็นคนแปลกหน้า

คนเราทุกคนจำต้องเรียนรู้ที่จะยิ้ม ถึงแม้ในใจของพวกเราจะเจ็บ ไหนก็ตามมนุษย์ทุกคน


ล้วนมีความเห็นชราอยู่กับตนเอง อย่ าไปคาดหมายว่าคนใดกัน เขาจะดีกับตัวคุณไปจนกระทั่งตลอด


ตัวคุณเองจำเป็นจะฝึกยิ้มหลายครั้ง และก็ทิ้งสิ่งที่ทำให้คุณไม่มีความสุขการ

อยู่ร่วมกันกับคนอื่นในสังคมนั้น เราอาจจะเป็นไปได้ว่าจะมีบ้างที่จำเป็นต้องกระทบกระทั่งกับคนอื่นๆอยู่บ้าง

ถือได้ว่าเป็นเรื่องธรรมดา แต่พวกเราควรต้องรู้จักดูใจตัวเอง เพื่อไม่ให้การกระทบกระทั่งกัน

นั้นนำมาพร้อมความโกรธ เ ก ลี ย ด กัน คนใดอื่นบางครั้งก็อาจจะไม่สบอารมณ์เรา โกรธเ ก ลี ย ด พวกเราได้

แต่ว่าพวกเราจงระงับสติเตือนใจตนเอง อย่ าโกรธ ดุด่าว่ากล่าวใครก็เพียงพอ อย่ าเลือกคบคนเพียงหน้าตาคนหน้าตาดี

ไม่ใช่ว่าจิตใจจะดี ไม่ใช่ว่าจะนิ สั ยดีเสมือนรูปร่ า งหน้าตา คนปัจจุบันนี้ชอบมองกัน

ข้างนอก พวกเราจำเป็นต้องรู้จักมองให้ลึกถึงจิตใจที่แท้จริง ว่าจริงแล้วเขาเป็นคนอย่ างไร

ไม่มีอะไรดังเดิม ควรเข้าใจธรรมชาติของมนุษย์ แล้วก็โลกของเรา ทุกสิ่งทุกอย่ างล้วนแปรไปในตลอดเวลา

ทุกนาที ตามเวลา อย่ าเอากระบวนการเก่า มาจัดการกับปัญหาใหม่แน่ๆ

คนสองคู่รักกันอาจจะมิได้อยู่ด้วยกันตลอดเวลา อย่ าเอาแต่ร้องไห้

อย่ าเอาแต่เรียกร้อง ชีวิตของผู้คน จะต้องเดินต่อไป ด้านหน้าด้วยตัวของพวกเราเองกำแน่นมากมายเท่าไรก็สูญเสียมากมาย

ลองให้คุณนั้นลองคิดดูนะว่ายิ่งคุณกำแน่นเม็ดทรายก็จะหล่นออกจากมือมาก เหมือนกับผู้ที่เรากำแน่นเยอะแค่ไหนนั้น

เขาก็จะพย าย ามที่จะออกจากพวกเราไป ด้วยเหตุว่าความอึดใจจงรักษาน้ำใจต่อกันจะดีมากกว่าจ้ะ เมื่อใดที่คุณรู้สึกสิ้นหวังอย ากร้องไห้ ก็ร้อง

ออกมา แต่เมื่อร้องจนถึงพึงพอใจแล้ว ก็จะต้องลุกขึ้นยืนเดินขึ้นใหม่อิกครั้งในวันข้างหน้าอย่ าท้อ ยุคนี้ต้องสตรองให้ถึงที่สุดค่ะ สู้ไปพร้อมกัน

ท้ายที่สุดผู้ที่เป็นห่วงเราสูงที่สุดไม่ว่าพวกเรานั้นจะทุกข์จะสุข พวกเราผู้นี้จะอยู่ข้างคุณเสมอก็คงไม่ใช่คนใดกันแน่เลย

พ่อแม่ของพวกเรานั้นเองจ้ะ พ่อและก็แม่คือคนที่หวังดีต่อคุณมากที่สุดอย่ านึกถึงท่านทั้งคู่เฉพาะ ในเวลาที่ขาดเงิน ในสายตาของบิดามารดา

ตัวคุณเป็นเด็กอยู่ตลอดเวลา ถ้าหากจะทำอะไรลงไปนั้น ให้ย้อนรำลึกถึงพวกท่าน

ให้ดีซะก่อนที่จะลงมือกระทำลงไป เพราะคนที่จะเสียใจมากที่สุดนั้นก็ควรจะเป็นท่านทั้งสองอย่ างแน่ๆค่ะ
การใช้ชีวิต
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13241/